In een eerdere blog schreef ik hoe ik aan de data ben gekomen voor deze visualisatie. In deze blog iets meer over de onstaansgeschiedenis van de visualisatie zelf.
De data laten spreken
Na het verzamelen van de data, ging ik met de data aan de slag. Ik wilde dat in een oogopslag duidelijk was wat het ultieme festival is (volgens mijn data) en dat mensen al klikkend meer informatie kunnen krijgen. Een eerste 'mock up' hiervan poste ik op twitter:
Later bedacht ik dat het lezen van de verschillende festival ervaringen eigenlijk het leukste is aan de dataset. Die verhalen moeten dus met 1 hover of klik te lezen zijn. Daarnaast wilde ik nog steeds dat je snel kon zien wat het ultieme festival is en wie de ultieme festival artiesten zijn. Ik bedacht een soort draaiend wiel:
Dat het een beetje op een cd leek vond ik wel grappig. Op de buitenste ring kon je dan klikken of 'hoveren' en de verschillende ervaringen lezen. Ik was al begonnen met het programmeren van deze versie, toen ik naar de SHOW conference ging.
Het onderwerp laten spreken
Tijdens de SHOW conference, een congres voor geïnteresseerden in datavisualisatie, was er een lezing van Stefanie Posavec. Ze vertelde over een project dat ze deed voor een hart-long ziekenhuis in Papworth, Engeland. Op haar website kan je lezen hoe ze data van hart- en long apparaten visualiseerde en daarbij haar inspiratie haalde uit de natuur. Dit inspireerde mij vervolgens weer om toch nog even een stap terug te doen in mijn festival project. Tot dan toe had ik de vormgeving laten bepalen door de data: Wat wil ik laten zien? En hoe komen de data het beste tot hun recht? Stefanie liet zich inspireren door het onderwerp, hoe zou dat er voor mijn festival visualisatie uit kunnen zien?
Als fervente festivalganger heb ik de nodige festival plattegronden in de la liggen en ik vond dat een interessante inspiratiebron. Een treemap kan je ook als een soort plattegrond zien, waarbij de grootte van het oppervlak het aantal stemmen weergeeft. Dus ik maakte eerste een treemap van de data in RawGraph:
Dit werd weer de basis voor de plattergrond met ervaringen zoals ik die in mei op deze blog publiceerde:
Dan kwam wellicht de grootste uitdaging: hier een interactieve versie van maken. Want in deze statische versie kan ik maar een zestal ervaringen uitlichten. Het is natuurlijk veel leuker als mensen zelf alle ervaringen terug kunnen lezen, en als je zelf iets hebt ingestuurd, dat je je eigen ervaring kan terugvinden. Mijn programmeer vaardigheden staan in de kinderschoenen, dus waar begin je? Met code die andere mensen geschreven hebben: beter goed gejat, dan slecht bedacht. Maar dan moet ik natuurlijk wel de credits geven...
Als fervente festivalganger heb ik de nodige festival plattegronden in de la liggen en ik vond dat een interessante inspiratiebron. Een treemap kan je ook als een soort plattegrond zien, waarbij de grootte van het oppervlak het aantal stemmen weergeeft. Dus ik maakte eerste een treemap van de data in RawGraph:
Dan kwam wellicht de grootste uitdaging: hier een interactieve versie van maken. Want in deze statische versie kan ik maar een zestal ervaringen uitlichten. Het is natuurlijk veel leuker als mensen zelf alle ervaringen terug kunnen lezen, en als je zelf iets hebt ingestuurd, dat je je eigen ervaring kan terugvinden. Mijn programmeer vaardigheden staan in de kinderschoenen, dus waar begin je? Met code die andere mensen geschreven hebben: beter goed gejat, dan slecht bedacht. Maar dan moet ik natuurlijk wel de credits geven...
Reacties